Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Thymus nervosus & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Ferigouleto(-de-Ventour)

Thymus nervosus

Lamiaceae Labiaceae

Àutri noum : Farigouleto, Serpoulet, Badassoun, Menudet.

Nom en français : Thym à nervures saillantes.

Descripcioun :
Aquelo meno de ferigouleto s'atrobo sus lou cresten de Ventour ounte fai d'iero mai o mens grosso. Li fueio di ramo soun proun enlaçado e sarrado. D'après li darrièris estùdi sarié la memo meno qu'aquelo di Pirenèu ounte i'èi mai courènto. Es uno endemico d'aquéstis endré.

Usanço :
La ferigouleto-de-Ventour a à pau près li mémi prouprieta qu'aquéli de la ferigoulo estènt quand meme mens forto. Pamens vau mies de pas l'acampa qu'es uno planto endemico au nostre, e de ferigoulo n'avèn proun.

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Thymus
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae

Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1800 à 2800 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico dóu Ventour
Jun à juliet

Liò : Tepiero roucaio
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuropenco
Ref. sc. : Thymus nervosus J.Gay ex Willk., 1893

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Thymus nervosus & Taraxacum officinale

ges
ges
ges
ges
ges
R
ges
ges

Coumpara Ferigouleto(-de-Ventour) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò